Cocchi Storico Vermouth di Torino została ponownie uruchomiona w 2011 roku z okazji 120-lecia firmy
- Najważniejsze
- Magazyn: wydanie luty 2018
- Podgórski
- Strona degustacji
Obecnie ciesząc się odrodzeniem dzięki kulturze koktajli, Vermouth di Torino walczy o ugruntowanie swojej jakości. Michaela Morris donosi ...
Jest tuż przed południem i Roberto Bava, dyrektor generalny Giulio Cocchi i prezes nowo powstałego Instytutu Vermouth di Torino, przygotowuje mi drinka. Wlewa równe części wermutu i sody na lód, polewając go odrobiną cytryny.
„Bąbelki pomagają wydobyć aromaty” - mówi Bava o tej miksturze, znanej we Włoszech jako a muttino . Niuanse rabarbaru, imbiru, lukrecji i cytrusów wyłaniają się jedna po drugiej, żadna nie dominuje, a nieodłączną goryczkę ogranicza zintegrowana słodycz.
Greg Scott ny i spółka
Zdaję sobie sprawę, że nagle jestem głodny, tak jak Bava proponuje trochę Parmigiano-Reggiano. „Wermut to wino” - kontynuuje. „Pasuje do czekolady i sera”. Smaki umami w Parmigiano doskonale uzupełniają się z nutami ziołowymi napoju. Niemniej jednak wermut jest w dużej mierze uważany za składnik koktajli, a nie za partnera gastronomicznego, a jego rola w Negroni miała fundamentalne znaczenie dla ocalenia jego dziedzictwa.
Przewiń w dół, aby zobaczyć pięć polecanych wermutów do wypróbowania
Wermut, aromatyzowane wzmocnione wino, ma swoje korzenie w starożytnych cywilizacjach, które powszechnie dodawały do swoich win składniki roślinne. Piołun, silnie pachnąca i intensywnie gorzka roślina Artemizja rodzaj stał się szczególnie popularny jako lekarstwo na dolegliwości żołądkowe. „Wormwood nadał nazwę wermutowi poprzez niemieckie tłumaczenie Wermut” - wyjaśnia Bava.
Jako ulepszone przykłady wermut przekształcił się z toniku leczniczego w napój przyjemności. Sercem produkcji były włoskie regiony Piemont i francuska Sabaudia. Teren alpejski jest bogaty w piołun i inne rośliny, takie jak mięta, szałwia i rumianek.
Doświadczeni aptekarze mieszali je z daleka z egzotycznymi przyprawami. W 1786 roku Antonio Benedetto Carpano stworzył lepszy eliksir, oparty na Moscato Bianco. Został przedstawiony księciu Sabaudii i stał się napojem dworu królewskiego. Wermut został również przyjęty przez eleganckie kawiarnie Turynu, umacniając jego rolę jako klasycznego włoskiego aperitivo.
jak uciec z podsumowaniem sezonu 3 morderstw?
Aż do II wojny światowej wermut był powszechnie spożywany, podziwiany i sprzedawany. Następnie fascynujące nowe trunki z odległych miejsc zwabiły młodych Włochów od wermutu. „Będąc małym, rzemieślniczym producentem po prostu nie mogliśmy konkurować z produktami z niższej półki” - wyjaśnia Bava, który zaprzestał produkcji wermutu, dołączając do rodzinnej firmy w latach 80. inni poszli w jego ślady.
Roberto Bava, dyrektor generalny Giulio Cocchi i członek-założyciel Vermouth di Torino Institute
Szykowny koktajl
Zamiast być ostatnim rozdziałem dla wermutu, współczesna kultura koktajli w Ameryce dała mu nowe życie. Barmani i twórcy koktajli, tacy jak David Wondrich i Ted Haigh, zapoczątkowali renesans klasyków, takich jak Americano, Manhattan, Martinez, a przede wszystkim Negroni - rozsądnie wymieszana mieszanka ginu, Campari i słodkiego czerwonego wermutu na lodzie, zakończona lokiem świeżej pomarańczy peel - rozpalający na nowo pragnienie lepszych i historycznych produktów. Wermut nagle znów stał się chłodny.
Zachęceni tym ponownym zainteresowaniem producenci wracają do oryginalnych receptur. Bava był liderem, wprowadzając Storico Vermouth na 120. rocznicę Cocchi w 2011 roku.
miłość i hip hop: nowy jork sezon 9 odcinek 3
Następnie znany producent Barolo, Pio Cesare, wskrzesił swoją rodzinną recepturę, która nie była przygotowywana od lat 50. XX wieku, a Martini wypuścił dwa nowe wermuty w 2015 roku. Odrodzenie wskrzesiło nawet Chazalettes, które zostały zamknięte w latach 70.
Prawdziwa okazja
„Teraz jest popularne, wszyscy podążają za modą” - stwierdza Bava. Ale nie wszystkie butelki reklamujące wermut są tworzone jednakowo. Niektórzy nawet nie używają piołunu, rośliny, która definiuje wermut. „To tak, jakby robić limoncello bez cytryn” - oświadczył Bava. 'Jest fałszywy.'
Ponadto inni producenci, którzy nie mają żadnego związku z Piemontem, podstępnie oznakowali swoje wyroby jako Vermouth di Torino. Chociaż jest to nazwa geograficzna od 1991 r., Nie istniał żaden organ regulacyjny ani przepisy określające parametry produkcji w celu ochrony Vermouth di Torino.
Właśnie z tego powodu powstał Instytut Vermouth di Torino. Sojusz 15 marek - Bèrto, Bordiga, Carlo Alberto, Carpano, Chazalettes, Cinzano, Del Professore, Drapò, Gancia, Giulio Cocchi, La Canellese, Martini & Rossi, Sperone, Torino Distillati i Tosti - połączył siły, aby opracować regulamin. „Wielcy i mali producenci, pracowaliśmy razem, mając ten sam cel, jakim było uratowanie nazwy należącej do Włoch” - mówi Bava.
skandal sezon 2 odc 7
W rezultacie powstała ustawa 1826, ustanowiona 22 marca 2017 r. Definiuje ona Vermouth di Torino jako „aromatyzowane wino otrzymywane w Piemoncie wyłącznie z włoskiego wina, z dodatkiem alkoholu, aromatyzowane głównie Artemizja z Piemontu wraz z innymi ziołami i przyprawami. ”
Podczas gdy alkohol może wynosić od 16% do 22%, kategoria superiore wymaga 17% lub więcej. Ponadto minimum 50% wina bazowego i trzy zioła muszą pochodzić z Piemontu dla superiore. „Generyczny wermut nadal będzie istniał” - wyjaśnia Bava - „ale będzie to piramida jakości, z Vermouth di Torino jako kategorią premium”.
Różnorodne style są reprezentowane przez szereg kolorów i poziomów słodyczy. Wszystkie mają swoje miejsce w koktajlach, ale równie dobrze smakują samodzielnie, schłodzone lub na lodzie. Podczas gdy rosso najlepiej jest podawać w 16 ° C, jego stopniowo jaśniejsze rodzeństwo rosato, ambrato i bianco są idealne w temperaturze 14 ° C-12 ° C.
Ogólnie Vermouth di Torino jest tradycyjnie słodszy niż jego francuskie odpowiedniki, chociaż różne poziomy cukru są wskazywane przez klasyfikację jako extra secco (mniej niż 30 g / l cukru), secco (mniej niż 50 g / l) i dolce (cukier równy lub powyżej 130g / l).
Przede wszystkim Vermouth di Torino to aperitif o długiej i szlachetnej tradycji pobudzania apetytu i świetnej rozmowy. I przynajmniej według Bavy jest to właściwe „zawsze”.
