Białe wina Cassis: sekret Prowansji - Jane Anson- Winestealssd.com

Hidden Provence: białe wina z Cassis. Kredyt: José Nicolas

Najważniejsze
Długo czytane artykuły o winie

Jane Anson odkrywa jeden z nielicznych rejonów Prowansji, gdzie nadal dominuje białe wino.

Myślę, że to była myśl o pisaniu Virginii Woolf Do latarni morskiej paląc cygara i odstawiając kilka szklanek Cassis biały, który utkwił mi w pamięci.

Oznaczało to, że kiedy po raz pierwszy odwiedziłem winnice Cassis w Prowansja w 1999 roku, w małym wypożyczonym samochodzie, którego hamulec ręczny nie radził sobie ze stromymi zboczami, Zamek Fontcreuse był właściwie moim pierwszym przystankiem.

Byłem zdeterminowany, aby zlokalizować miejsce małego domku na jego terenie, który zespół Bloomsbury wynajmował przez długie lata i gdzie Woolf napisał części obu Do latarni morskiej i Fale (napisała w swoim pamiętniku w czerwcu 1927 r., że wieczorami pracuje nad powieścią „blisko morza, ogród pod oknem, kiedy gramofon gra późne sonaty”).

Nie zdawałem sobie wtedy sprawy, jakim wyjątkiem są białe wina z Cassis.

Prowansja, jak wydaje mi się teraz głupie, to kraina różu. To nie jest przesada. Pływa w tym materiale. Pełne 87% całego wina produkowanego w regionie ma kolor różowy, z czego 141 milionów butelek tylko w tym roku, co stanowi około 35% całej produkcji francuskiej.

hollywood sezon 3 odcinek 10

To właśnie te statystyki sprawiają, że przesycone solą powietrze Cassis jest tak niezwykłe. Zbudowana wzdłuż szeregu skalistych wapiennych zatoczek znanych jako Les Calanques, maleńka wioska rybacka Cassis znajduje się 20 km na wybrzeżu od Marsylii, w odległym zakątku Prowansji.

W przeciwieństwie do opalanych na stałe kurortów Antibes i Cannes na wschodnim krańcu Lazurowego Wybrzeża, Cassis jest nadal - z wyjątkiem dni targowych w środę i piątek - miejscem, w którym można docenić piękno Morza Śródziemnego, nie siedząc godzinami w ruch uliczny w letnie popołudnie.

I podobnie jak cała Prowansja, produkują tu wino, nawet jeśli na mniejszą skalę niż wiele sektorów śródlądowych regionu. Jest to apelacja z zaledwie 12 winiarzami i 215 hektarami (około dwóch trzecich powierzchni Central Parku) i była jednym z pierwszych AOC utworzonych we Francji w 1936 roku wraz z Sauternes i Châteauneuf du Pape.

Osiemdziesiąt lat później i pozostaje to czymś w rodzaju wyjątku. Jest to ziemia, która mogłaby zostać sprzedana bardzo zyskownie deweloperom spragnionym budowy eleganckich willi wakacyjnych, ponieważ ceny domów są tutaj o około 40% wyższe niż średnia francuska.

Przepisy chroniące ziemię zaostrzyły się od czasu utworzenia parku narodowego Calanques w 2012 r. I obecnie jest to jedyna we Francji nazwa, która znajduje się w całości na terenie chronionego parku.

Big Brother sezon 21 odcinek 39

W przeciwieństwie do reszty Prowansji, rosé zajmuje drugie miejsce - 71% produkcji opiera się na mieszankach białych winogron Marsanne i Clairette, z różnymi dodatkami Ugni Blanc, Terret Blanc, Sauvignon Blanc i Bourboulenc.

Woolf prawie na pewno jest powodem, dla którego są to wina, które kocham od wielu lat, odkąd przeprowadziłem się do Francji, i są to butelki, po które sięgam - razem z bielami północnego Rodanu, Ruedy, Prioratu - w chłodniejsze miesiące. .

Są idealne, gdy lato przechodzi w jesień, a ich bogate zderzenie cytrusów, dzikich ziół i soli stanowi doskonały dodatek do risotto z dynią piżmową, tart z dzikimi grzybami, wędzonych ryb.

Tego lata wróciłem do Château de Fontcreuse, należącego do uroczego Jean-François Brando, i zestawiłem jego piękne białe kolory z tymi z sąsiadów Clos d'Abizzi, Domaine de la Ferme Blanche i Domaine Saint Louis i Clos Sainte Magdeleine, wszystkie produkujące biel, która tryska tą charakterystyczną mieszanką aromatów.

Do większości z nich można dojechać bezpośrednio z kilku głównych dróg, które prowadzą w dół do Cassis wzdłuż zboczy Cap Canaille, na wysokości 400 metrów najwyższego nadmorskiego klifu we Francji, ale najbardziej podekscytował mnie wizyta w Clos Sainte Magdeleine, schowanej w miejscu, gdzie klif styka się z morze.

Clos Sainte Magdeleine: są gorsze miejsca na winnicę. Zdjęcie: Jonathan Slack, Clos Sainte Magdeleine, 2016.

Ponury sezon 4 odcinek 6

Znajduje się w odległości spaceru od głównego portu, prawie obok dwugwiazdkowej restauracji Michelin Villa Madie, ale przy małej bocznej uliczce, której nie można znaleźć bez odrobiny wiedzy wewnętrznej.

Jest także domem dla prezesa AOC Cassis, Jonathana Sack-Zafiropulo, czwartego pokolenia greckiej rodziny przemysłowców, która przeniosła się do Marsylii w 19^thwieku i Cassis w latach dwudziestych XX wieku. W wieku 40 lat należy do młodego pokolenia, które na nowo interesuje się apelacją.

Żałuję, że moi pradziadkowie nie byli na tyle sprytni, by kupić tę posiadłość. Ukryty za wysokimi wapiennymi murami, musztardowo-żółty zamek w stylu Art Deco znajduje się obok ogromnych podziemnych piwnic z lat pięćdziesiątych XIX wieku.

Winnice w Clos Sainte Magdeleine w Cassis w Prowansji. José Nicolas / Clos Sainte Magdeleine, 2016.

Ale to winorośl zapiera dech w piersiach. Niezależnie od tego, czy na kredowych tarasach wznoszących się nad główną posiadłością, czy na ich własnym małym półwyspie wystającym w kierunku Morza Śródziemnego, wszyscy mają doskonałe widoki na morze z bryzami, które dają nie tylko lizanie jodu tak charakterystyczne dla tych win, ale oczyszczające powietrze, które sprawia, że organiczna uprawa winorośli jest taka osiągalny cel.

dlaczego Daniel Jonas opuścił dni naszego życia?

Sack-Zafiropulo uprawia tu wszystko w sposób ekologiczny (co jest prawdą w 70% winnic w Cassis) z coraz częstszymi praktykami biodynamicznymi i produkuje tylko białe i zdominowane przez Cinsault różowe. W apelacji występuje 3% rozrzut czerwonych win, ale on woli: „idź do Bandol po moje czerwone wina”.

„Cassis było znane ze swoich białych win już w XVI wieku^thwieku, kiedy rodzina Albizzi przeniosła się tutaj z Florencji ”, mówi mi, kierując się w najdalszy zakątek winnicy, pochylając się nad niskimi murami, aby obserwować nastolatków skaczących ze skał do morza poniżej.

„Aż do Phylloxera była zdominowana przez słodkie wina wytwarzane z winogron Muscat, a po przesadzeniu w 20^thstulecie winiarze, w tym mój pradziadek, zdecydowali się kontynuować uprawę białych winogron, ale tym razem w przypadku wina wytrawnego ”.

Są to białe wina, które mogą dojrzewać, tworząc w Clos Sainte Magdeleine 2011 miodową, szafranową przyprawę, którą próbowaliśmy (coś, co Sack-Zafiropulo uchwycił w młodszych winach z jego cuvée Bel-Arme, który przechodzi fermentację jabłkowo-mlekową w celu zmiękczenia kwaskowatość i pochwal się gastronomiczną stroną tych winogron ”).

Są też w dużej mierze powodem, dla którego Cassis udało się zwalczyć mroczniejsze ekscesy turystyki. Oprócz rybołówstwa przemysł winiarski pomaga miejscowym oprzeć się deweloperom i utrzymać Cassis jako działające miasto z całorocznym przemysłem.

Coś, co sprawia, że ten blady przypis z Prowansji jest tym bardziej warty uczczenia.