Anson: Rozpalamy hiszpańską rewolucję w czerwonym winie - Winestealssd.com

Winnice Ribera del Duero, hiszpańskie czerwone wino

Winnice Rolland & Galarreta Rueda w Serrada, Valladolid, Hiszpania.

Najważniejsze
Długo czytane artykuły o winie

W jaki sposób hiszpańskie czerwone wino może zrobić kolejny krok naprzód? Peter Sisseck z Pingus ma kilka pomysłów, pisze Jane Anson w swojej najnowszej kolumnie Decanter.com.

Budowanie świetnego Hiszpańskie wino czerwone

Nie można oczekiwać, że Peter Sisseck będzie głosem powściągliwości.

A jednak tutaj słucham duńskiego twórcy Pingus , prawie oryginalna definicja białego rozpalenia Hiszpania powiedz: „Telmo (Rodriguez, Remelluri) chce wrócić do rzemieślniczych korzeni winiarstwa. To cudownie poetyckie i coś, w co też wierzę, ale jednocześnie musimy być pragmatyczni ”.

Zadzwoniłem do niego, żeby przeprosić, że nie widziałem go na konferencji First Encounter of Viticultures, która odbyła się w Remelluri w zeszłym tygodniu, i zapytać, czy chciałby coś dodać do mojego podsumowania wydarzenia, ponieważ był jednym ze współsygnatariuszy Manifestu Terroir podpisanego w Madrycie w styczniu 2016 r.

Hiszpańskie wino sprzedawane „zbyt tanio”

Okazuje się, że przemówienie, które Sisseck planował wygłosić na tym wydarzeniu, byłoby obroną hiszpańskiego systemu DO, który wezwałby do zjednoczenia się za nim i znalezienia sposobu na zmianę od wewnątrz.

„Głównym problemem dla hiszpańskich plantatorów jest to, że wino w tym kraju jest sprzedawane zbyt tanio” - mówi.

„Musimy pomóc plantatorom uzyskać przyzwoity zwrot, ale skupiając się wyłącznie na ratowaniu zapomnianych winogron i odmładzaniu odizolowanych regionów, ryzykujemy, że nie będziemy w stanie wprowadzić prawdziwych zmian”.

Sam Sisseck jest dowodem na to, że skupiając się na terroir można wnieść apelację do publicznej świadomości i nie tylko. Kiedy przybył Ribera del Duero już w 1990 roku region ten był rozpoznawalny Vega Sicily , ale inni plantatorzy winogron w okolicy rzadko butelkowali własne wina, a jeszcze rzadziej otrzymywali za to jakąkolwiek nagrodę.

Zaczął od Hacienda Monasterio, ale natknął się na działkę starożytnych winorośli i przekonał rolnika, aby sprzedał mu winogrona, które stały się Pingus.

„Nie potrzebuję DO”

„Dziś nie potrzebuję DO”, mówi z pewnym niedopowiedzeniem, „ale decyduję się być tego częścią. Dwa lata temu zostałem wybrany do zarządu Consejo Regulador de Ribera del Duero. Jedną z pierwszych rzeczy, o które prosiłem, było przeredagowanie naszych zasad, ale nadal uważam, że potrzebujemy ram, które on oferuje. W przeciwnym razie jesteśmy tylko kolejnym nowym światowym regionem winiarskim ”.

Warto zastanowić się nad powodami, dla których zdecydowała się Sisseck. Mówi, że w gruncie rzeczy problemy Hiszpanii wynikają z faktu, że niewystarczająca liczba plantatorów winogron jest emocjonalnie lub ekonomicznie zaangażowanych w ostateczne wino, które pochodzi z ich wysiłków.

Wymuszanie zmian

Podkreśla, że podczas gdy Włochy i Hiszpania mają mniej więcej taką samą liczbę hektarów pod winoroślami, we Włoszech jest około 35 000 producentów, którzy butelkują własne wina. W Hiszpanii jest ich niewiele ponad 6000.

„Jednocześnie nie ma zachęty ekonomicznej do zbioru najlepszych dostępnych winogron. Nie ma klasyfikacji gleb, a hektar nawadnianych płaskich terenów jest często droższy niż grunty na zboczach, mimo że wyraźnie mniej nadaje się do uprawy winorośli wysokiej jakości.

„W Ribera del Duero nieosadzone grunty w dolinach mogą kosztować 12 000–18 000 EUR na hektar w porównaniu z zaledwie 6 000–10 000 EUR za nieosadzone grunty na zboczach wzgórz. Znamy rozwiązanie tego problemu, a Consejo stoi za tym w zasadzie, ale aby wymusić zmianę, potrzebny jest większy impuls od wewnątrz ”.

Ribera del Duero jest pod wieloma względami ofiarą własnego sukcesu. Kiedy przybył Sisseck, uprawa winorośli wynosiła 9 000 hektarów, a dziś 22 000 hektarów. Liczba plantatorów wzrosła z 70 do 270, co prowadzi do nadwyżki winogron, ale bez motywacji do uprawy na gruntach najlepiej dostosowanych do winogron wysokiej jakości lub do utrzymania nisko wydajnych starych winorośli, gdy są opłacane z tony.

Powiązana zawartość:

Quiz: Jak dobrze znasz hiszpańskie wino
Alvaro Palacios 2015 w wersji vintage
Najlepsza Rioja: 10 najlepszych win

Komitet rewolucyjny

To tutaj Sisseck koncentruje swoją energię, kierując komitetem w Consejo, który ma zdefiniować najlepsze gleby, opierając się na badaniu z 1990 roku przeprowadzonym przez winiarza Vicente Sotés Ruiza, które przeanalizowało ponad 2000 działek wokół Ribera.

W tym samym czasie rozpoczął projekt wina Psi z byłym winiarzem Alonso del Yerro Paolo Rubio. Jest to wino produkowane we współpracy z lokalnymi plantatorami, którzy uprawiają stare winorośle na stokach o największym potencjale jakościowym. Sisseck i Rubio współpracują z hodowcami, aby przejść na praktyki ekologiczne i biodynamiczne - i odpowiednio im płacić.

Priorat wskazał drogę

„Wszyscy możemy uczyć się na przykładzie Priorata. Pokazał innym DO, że zmiana jest możliwa, zaczynając od wizjonerskich winiarzy, takich jak Alvaro Palacios i Rene Barbier, ale obecnie wspieranych przez Consejo Regulador. ”

W 2007 roku DOCa Priorat zalegalizowała używanie nazw miejsc na butelkach wina - coś takiego Rioja a inni wciąż się sprzeciwiają - wprowadzając 12 subregionalnych nazw Vi de la Villa, a nawet dopuszczając oznaczenia jednej winnicy Vi de Finca.

„Nie jest doskonały, ponieważ dopuszcza się zbyt wiele wyjątków”, dodaje Sisseck, „ale z pewnością pokazuje, co jest możliwe.

„Najważniejsze dla mnie jest to, że DO Hiszpanii reprezentują historię i specyfikę poszczególnych regionów, a jeśli odwrócimy się od nich, stracimy możliwość zaprezentowania dziedzictwa kulturowego i terroir każdego obszaru”.

garnitury sezon 6 odcinek 16

Dwa wina Pingus do spróbowania i jedno dzieło Sisseck Bordeaux

Dominio de Pingus, Ψ Psi, Ribero del Duero 2010

W 2006 r. Rozpoczęto wspólny projekt z lokalnymi plantatorami winorośli uprawiającymi stare winorośl Tempranillo , ten majstersztyk na czarnych oliwkach i bogatych jagodach, z solą na finiszu. Bogate i pięknie skoncentrowane, ale nic nie wydaje się w nadmiarze. Stare winorośle, które wchodzą w skład Psi, udowadniają swoją wartość, a ta pozostaje młodzieńcza i błyszcząca w wieku sześciu lat, chociaż osiąga doskonałe okno do picia. Wino o takiej wartości. 93 punkty / 100

Dominio de Pingus, Ψ Psi, Ribero del Duero 2012

Szczególnie wytrawne i vintage, stare winorośle apelacji dobrze znosiły upały, ale są niezwykle skoncentrowane. Mieszanka 95% Tempranillo, 5% garnacha pozostaje w tym momencie szczelnie zamknięta. Wymaga karafki (chyba po raz pierwszy zrobiłem to dla wina kooperacyjnego) i otwiera się, odsłaniając tę samą tapenadę i pulchną ramkę owocową z rocznika 2010. Leżakuje w mieszance różnej wielkości dębowych beczek i cementowych zbiorników, praktycznie bez nowych beczek. 93

Chateau Rocheyron, St-Emilion Grand Cru 2012

Kolejna „mniejsza” posiadłość Petera Sissecka, którą warto odkryć. Tym razem współwłasność z Silvio Denzem. Z mieszanki 70% Merlot, 30% Cabernet Franc, wszystkie uprawiane metodami ekologicznymi (w 2013 roku nie produkowali wcale wina) i butelkowane niefiltrowane. Jedno z tych win, które sprawia, że odetchnąłem z ulgą dla St-Emilion - dąb jest tu używany do podtrzymywania i wzbogacania wina, ale nigdy go nie obezwładnia. Zamiast tego prezentowany jest owoc rubinowy. To mineralne i świeże, skoncentrowane letnie owoce z delikatnymi czarnymi przyprawami i domieszką kakao. 92