Argentyna Winnice Cruzat
W dzisiejszych czasach znanych win jednogatunkowych, jak trudno jest dowiedzieć się o jednym konkretnym gronie? Właściwie to bardzo trudne. Torrontés zostało odkryte przez Argentyńczyków, ale wydaje się, że nikt inny nie poświęcił czasu ani wysiłku. Więc skąd się to wzięło? Znowu, poza garstką pisarzy specjalistycznych, nikt nie ma nic do zadeklarowania. Jeden jedyny hiszpański tom zawiera następujący krótki wpis: „Torrontés to biała odmiana pochodząca z Galicji, dająca wina o niewielkiej treściwości i dobrej kwasowości, wspaniałej osobowości i intensywnym smaku. To winogrono jest uprawiane w Galicji i Kordobie. ”
starszy brat 21 odcinek 6
Świetna osobowość, co? Może mimo wszystko warto poszukać. Torrontés był kiedyś dość szeroko uprawiany w regionie Galicji w północno-zachodniej Hiszpanii, tuż nad Portugalią. Według hiszpańskiego znawcy win, Gerry'ego Dawesa, w latach 1400 i 1500 miasto Ribadavia było dobrze znane ze swoich torrontés, które sprzedawały się po wysokich cenach w Europie. Kolejne dotknięcie sławy winogron (dziesięciolecia i stulecia późniejszego zapomnienia) nastąpiło w latach 80-tych, wraz z odkryciem Rías Baixas. Torrontés dostrzegł przebłysk światła reflektorów, gdy siedział w mieszance Rias Baixas obok osławionego Albariño, ale ten pędzel o wysokim życiu nie trwał długo. Hiszpańska i brytyjska adoracja dla Albariño wkrótce sprawiła, że Torrontés nie był już potrzebny i chociaż tradycjonaliści stanowczo wierzyli, że Rias Baixas jest znacznie lepszy i bardziej złożony z pełnym zestawem winogron, współczesny pogląd utrzymywał, że Albariño jest lepsze samo w sobie. . Dziś hiszpańskie Torrontés spadło prawie wyłącznie do win Ribeira. Apogeum osiągnięć Torrontal w Hiszpanii to dziś jego udział jako 3% mieszanki dla Viña Mein, jednego z najlepszych win obecnie dostępnych w DO. Na Cooperativa Vinícola do Ribeiro w Ribadavia zasadzono około 75 hektarów (ha) Torrontés, ale to tylko około 12% jego całości - w porównaniu z 310 ha Palomino i 60 ha wyższej jakości Treixadura. Optymiści wciąż nie mogą się doczekać uzurpacji w stylu Albariño, a Torrontés przesłania nudne Palomino (nijakie winogrona sławy Jerez) w regionie i przeciska się obok Treixadury w pogoni za uznaniem. Szczerze mówiąc, lepiej spakować swoje torby i udać się gdzie indziej. Pozostawienie Albillo, Loureiro, Godello, Lado, Treixadury i innych partnerów do mieszania, aby udać się do Argentyny, jest prawdopodobnie najlepszą rzeczą, jaką Torrontés mógł zrobić. Tam naprawdę to kochają. Pomimo tego, że Torrontés w Argentynie może nie być tym samym co Torrontés w Hiszpanii, to niesamowity widok imiennika, który tak dobrze trzyma Chardonnay i Sauvignon w cieniu Andów.
Ludzie zaczęli zauważać Torrontés w Argentynie w latach 70. XX wieku, kiedy ulepszone kontrole jakości przeniknęły do winnic i winnic. Torrontés potrzebuje chłodnej fermentacji, aby zachować swoje niesamowite smaki - temperatura duszenia ze stali nierdzewnej w ciągu jednego upalnego popołudnia zniszczyłaby jego potężne aromaty - więc pozostał robotniczym blenderem, dopóki wszystko nie stało się „czystsze”. W rzeczywistości dotarł do Argentyny na długo przed tym. Niektórzy mówią, że przyszedł z misjami jezuickimi w XVI wieku, inni z hiszpańskimi zdobywcami w XIX wieku, ale znowu nikt nie wie. To, co po raz pierwszy zauważyli, to jego charakterystyczny aromatyczny charakter (dla niektórych brzoskwiniowy, dla innych muscaty / grapey) oraz mocny i atrakcyjny charakter. Pod względem wagi i wrażenia w ustach nie różni się niczym od wina z Alzacji, ale jest jednocześnie kruchy i bogaty. Następnie zdali sobie sprawę, że przy wyższych plonach te cechy szybko zanikły, a wino stało się mdłe i nudne - trzeba było uważać, aby ograniczyć energiczne winorośle. Victor Marcantoni z Etchart wyjaśnia: „Jedną z tajemnic Torrontés jest harmonia w winnicy. Jest uprawiana we wszystkich argentyńskich regionach uprawy winorośli, a jej jakość poprawia się od południa do północy, gdy warunki stają się chłodniejsze, a wzrost mniej płodny. ”W Etchart przycinanie, nawadnianie i nawożenie ma na celu kontrolowanie plonów i Marcantoni uważa, że ścisła kontrola nad uprawą jest kluczowa. liści, aby zachować właściwą równowagę między dojrzałością, unikając mdłych owoców, a także wszystkiego, co nadawałoby winogronom cierpki i ziołowy smak. Zbiór odbywa się ręcznie w Etchart (z słabo wyszkolonych winorośli, gdzie wielu hodowców wciąż ma pergole), a winogrona są transportowane do winnicy w małych pojemnikach, aby uniknąć pęknięcia.
W winnicy Torrontés dobrze reaguje na niskie temperatury. Fermentacja odbywa się w temperaturze 15-18 ° C przez około 15 dni, a regały są również przeprowadzane w niskich temperaturach. Drobny kontakt z osadem jest ogólnie dozwolony, ale większość winiarzy woli, aby autentyczny smak winogron był widoczny bez ozdób drożdżowych lub dębowych. Produkcja wina zależy również od terroir. W Mendozie, największej charakterystyce wina w Argentynie
Winogrono białe, lekko treściwe, z wyraźną kwasowością w nosie i podniebieniu, ma wyraźny aromat i zapach. Powiązane z Muscat. Potrzebuje chłodnej fermentacji i niskich plonów.
młodzi i niespokojni nowi członkowie obsady
W Hiszpanii
Pochodzi z Galicji, najważniejsza w regionie Ribeira. Używany w mieszankach w dużej części Hiszpanii, ale tylko jako niewielka odmiana.
Regiony winiarskie: Hiszpania
W Argentynie
Najlepiej rośnie na wysokości, szczególnie w winnicach Cafayete na wysokości 1700 m npm w północnej prowincji Salta.
Wina z Argentyny
Z jedzeniem
Winogrono świetnie radzi sobie z mocnymi smakami takimi jak szparagi i doskonale komponuje się z rybami, owocami morza, krewetkami czy kurczakiem. Przecina sosy śmietanowe i ser.
