USA Oregon Winnice WillaKenzie
- Najważniejsze
- Magazyn: wydanie z grudnia 2019 r
Tego lata byłem gościem na 33. Międzynarodowym Obchodzie Pinot Noir (IPNC) w Oregon tematem przewodnim jest „Chalonnaise, the Third Côte”. Przez lata postrzegany przez Côte de Nuits i Côte de Beaune jako rodzaj dalekiego kuzyna, rozległe przesadzanie wybranymi klonami, lepsza uwaga w piwnicy i całkowita dbałość o jakość sprawiły, że Côte Chalonnaise z powrotem wrócił do rodziny Burgundii. .
Dowiedz się więcej o regionie winiarskim Oregon
Oprócz warsztatów mistrzowskich z Chalonnaise i dwóch mniejszych wydarzeń, mój czas spędzałem na tworzeniu win z Oregonu, zwłaszcza Pinotów. O sukcesie regionu świadczy wzrost nasadzeń - w 1987 r. 59 osiedli / winnic produkowało wino z 1804 ha, 30 lat później, rozrosło się to do 12 548 ha zasadzonych i 769 osiedli / winnic.
Odmiany winogron posadzone w 2017 roku to: Pinot Noir 59%, Pinot Gris 15%, Chardonnay 6%, Syrah 3%, Cabernet Sauvignon 3%, Riesling dwa%, Merlot 2% i 10% innych. Rozwój winnic był szybki, ale oczekuje się, że będzie spowolniony, szczególnie w przypadku Chardonnay.
Oregon nie został oszczędzony przed globalnym ociepleniem. Średnie daty zbiorów z ostatniego okresu to połowa września, trzy tygodnie wcześniej niż średnia z poprzednich 25 lat. Od lat sześćdziesiątych XX wieku dolina Willamette ociepliła się z chłodnego regionu Winkler I do cieplejszego regionu II, czego wynikiem są jak dotąd bardziej przewidywalne i dojrzalsze roczniki dla rodziny Pinot, Chardonnay i Riesling.
„Te wina z Oregonu są bardzo specyficzne dla danego miejsca - przypominają mi Burgundię” ”
Jednak cieplejsze warunki niosą ze sobą wyzwania związane z ekstremalnymi temperaturami - w 2017 r. Odnotowano 118 dni powyżej 27 ° C, w tym 32 powyżej 32 ° C. Jeśli trend się utrzyma, będzie to wymagało zmiany stylu, klonów, odmian i wszelkich technik i procesów w winnicach i winiarniach, jak wyjaśnił Harry Peterson-Nedry, wczesny partner w klasycznej posiadłości Chehalem w Ribbon Ridge AVA, Willamette Dolina.
W tej chwili rocznik Pinot Noir pokazywany popołudniami na spacerowych degustacjach IPNC był znakomitym rokiem 2016, najwcześniejszym w historii w Oregonie. Rok 2017 był później, ale najgorętszy w historii, ale kilka próbek, które próbowałem, pozostało zdecydowanie oregoońskie. Rok 2015 był prawie bliźniaczym rokiem 2016 z dużymi upałami, dużymi zbiorami i dużymi oczekiwaniami od samego początku ze względu na bogate owoce i niską kwasowość, lokalni mieszkańcy porównują go pozytywnie do roku 2014, który chociaż był bardzo gorący, miał najczystsze owoce w regionie od dekady. .
Te młode (w języku burgundzkim) roczniki zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Będąc całkowicie nowoczesnymi zarówno pod względem koncepcji, jak i owoców, są daleko od win z lat 70-tych Eyrie Vineyards, które stawiają Oregon na mapie Pinot Noir - ale owoce pochodzą głównie z winnic uprawianych ekologicznie, nadając każdemu winu własny charakter. Wina te są bardzo specyficzne dla miejsca, przypominając mi Burgundię, i prawdopodobnie dlatego Burgundowie są tak zainteresowani.
I nie chodzi tylko o Pinoty. Podczas obiadów i kolacji IPNC gromada sommelierów serwowała niesamowity wybór win. Uwielbiałem Pinot Blancs, podziwiałem Pinot Gris (szczególnie z King Estate) i byłem zafascynowany Rieslingami, Alexana Winery 2018 to alzacka, wytrawna Anam Cara Cellars 2015 czysta Mosel.
Z Pinotów miałem tak wiele wyników powyżej 92, że trudno jest wybrać tylko pięć ze wspaniałych 2016 roku, ale oto: Cristom, Jessie Vineyard Elk Cove, Mount Richmond Evesham Wood, Le Puits Sec Nicolas-Jay, Willamette Valley R Stuart & Co, autograf.
Drugiego dnia, na zaproszenie Thibault Gagey, odwiedziłem Résonance, posiadłość przejętą od skrupulatnego hodowcy przez Louisa Jadota w 2013 roku, nadzorowanej przez Jacquesa Lardière'a w nowej winnicy. Próbki czołgów z 2018 r. (Głównie klon Pommarda) były eleganckie, 2017 wyraziście ustrukturyzowane, 2016 bogate i pikantne, po prostu pobite przez lepiej zbalansowany (13,5% alkoholu) 2015 r., Aby zakończyć się otwartym i atrakcyjnym 2014 r. Domaine Drouhin ma poważnego rywala.
Co piłem w tym miesiącu:
Adelsheim, Quarter Mile Lane Vineyard 2017
Kolację pierwszego wieczoru w Oregonie poprowadził były prezes IPNC David Adelsheim. Spośród dwóch białych, Willamette Valley Riesling 2015 firmy Love & Squalor było bogate i po prostu wytrawne, a Ribbon Springs Chardonnay 2016 w Adelsheim - cytrusowe i eleganckie. Za nimi podążyły dwa Pinoty, a czarne wiśnie z Adelsheim’s Quarter Mile Lane 2017 przejmowały przewagę nad kwiatowym, precyzyjnym Mercurey 1er Cru En Sazenay 2017 Antonina Rodeta.
