Decyzja o wyjściu poza istniejące winnice na Uco Valley zmieniła wina Zuccardi, mówi Patricio Tapia. Wyjaśnia, jak winiarnia założona w celu zaprezentowania systemów nawadniania stała się jedną z najlepszych w Argentynie ...
Zuccardi w skrócie :
Lokalizacja: Mendoza Argentina
Ustanowiony: 1963
Liczba hektarów: 1001 ha, z czego 180 ha w rejonie Maipu, 475 ha w Santa Rosa i 310 ha w Uco Valley
Roczna produkcja: 2 200 000 przypadków, z czego 40% pochodzi z Uco Valley
Marki win Zuccardi: Zuccardi, Santa Julia and Fusion ”
Profil producenta:
Jest tylko w połowie zbudowany. Szorstkie ściany z kamienia i cementu wznoszą się, nieco zniekształcone, jak fort, który właśnie przeszedł śmiertelny atak. W tle górują Andy, zimna i imponująca sylwetka ostro zakończonych szczytów przecinających horyzont. Za kilka miesięcy ten budynek będzie nową winiarnią Zuccardi w Altamira.
garnitury sezon 4 odcinek 11
Tutaj, w Mendoza ' Na pustyni kaktusy i ciernie przetrwały na piasku. Istnieją również kredowo-białe gleby wapienne i okrągłe kamienie pozostawione przez rzeki, które wyschły tysiące lat temu, łagodne zbocza, które dają jedne z najlepszych win, jakie Argentyna kiedykolwiek wyprodukowała. To tutaj, na wysokościach Doliny Uco, rodzina Zuccardi stawia największe zakłady na przyszłość.
Budowa winiarni jest kulminacją prac, które rozpoczęły się w 2002 roku, kiedy Zuccardis postanowili spojrzeć poza swoje oryginalne winnice w pobliżu miasta Mendoza. Ale zanim mogli pomyśleć o budowie winnicy w Altamirze, czy nawet o zakupie winogron w Uco Valley, musiało się wydarzyć wiele rzeczy. Prawie wszyscy byli związani z młodym mężczyzną urodzonym w Tucumán w północnej Argentynie, który studiował inżynierię i przyjechał do Mendozy, aby spróbować szczęścia. Nazywa się Alberto Zuccardi.
W 1950 roku Zuccardi miał właśnie skończyć 30 lat (nadal jest silny w wieku 92 lat) i nigdy nie pracował w winie. Przeprowadził się do miasta, aby zbudować system nawadniania rur cementowych, który był używany w Kalifornii w tym czasie. Mendoza wydawała się idealnym miejscem: pustynia, którą trzeba było trzymać na dystans. Jego pomysłem było pokazanie, że system byłby dobrym sposobem na bardziej efektywne wykorzystanie wody, odpędzenie tych zagrażających pustynnych piasków i pomalowanie ziemi na zielono. W 1963 roku zdecydował się zasadzić winnicę na obszarze Maipú, aby zademonstrować, jak wydajny był jego system.
Z biegiem lat to, co początkowo wydawało się po prostu przedłużeniem jego pracy inżynierskiej, zmieniło się w coś poważniejszego. Pięć lat po tej pierwszej plantacji Zuccardi dokonał przełomu w winnicy w tym samym miejscu, aby winić winogrona, na które pozwolił mu wyhodować jego metoda nawadniania. „Mój ojciec zaczął zdawać sobie sprawę, że jego powołaniem jest uprawa winorośli” - mówi José Zuccardi, jego syn i obecny prezes firmy winiarskiej Familia Zuccardi.
Od luzu po butelkę
Zuccardis produkowali i sprzedawali wina hurtowe przez nieco ponad dwie dekady, aż do wczesnych lat osiemdziesiątych XX wieku, kiedy to Argentyna przeżyła jeden z największych kryzysów winiarskich. Wiele rozlewni zbankrutowało, a tysiące hektarów winnic zostało zniszczonych. Z 50 000 ha Malbec zasadzonych w Mendozie (głównie bardzo starych winnicach zasadzonych przez pierwsze pokolenia europejskich imigrantów) pozostało zaledwie 10 000 ha. To właśnie w tamtych latach Zuccardi zdecydował, że skoro nikt nie kupuje jego wina hurtowego, sam je butelkuje.
Podczas gdy praca Alberto Zuccardiego polegała na założeniu winiarni w czasach kryzysu, praca jego syna José (który dołączył do firmy w 1976 roku) miała ją wzmocnić. Jego pierwszym krokiem i prawdopodobnie pierwszym osiągnięciem było przyjrzenie się rynkowi eksportowemu. „Pamiętam, że pierwszy raz pojechałem na międzynarodowe targi do Vinexpo w 1991 roku. I to otworzyło mi zupełnie nowy świat” - wspomina José.
Podczas tej pierwszej podróży Zuccardi zawarł umowę na eksport win (do Wielkiej Brytanii) - coś, czego do tej pory próbowało niewielu argentyńskich winnic. W 1990 r. Całkowita ilość argentyńskiego wina wyeksportowanego (i prawie żadnego butelkowanego) była mniejsza niż 15 mln USD. „Dla mnie i mojego ojca było rodzajem sprzeczności, że Argentyna była czwartym lub piątym co do wielkości producentem wina na świecie, a mimo to była całkowicie nieobecna na rynkach międzynarodowych” - mówi José. Dziś firma rodzinna eksportuje 55% z 2 200 000 skrzynek, które produkuje, podczas gdy Argentyna generuje około 500 milionów dolarów (307 milionów funtów) z eksportu wina.
Zuccardi zawdzięcza swoją konsolidację jako pierwszoplanowy gracz na argentyńskiej scenie winiarskiej 55-letniemu José, którego energia i charyzma wyróżniają się w kraju pełnym charyzmatycznych ludzi. To dzięki niemu nazwisko rodziny Zuccardi jest uznawane za jednego z liderów branży winiarskiej. Ale on nie spoczywa na laurach.
Przejście do Uco
Odwiedzam Zuccardis od wielu lat, od późnych lat 90-tych. Dobrze pamiętam grille pod pergolą, która stała się jedną z najpopularniejszych winiarni w Mendozie (co roku przyjmuje 50 000 turystów). Wina jednak nigdy nie wydawały się na poziomie gościnności - przynajmniej dopóki rodzina nie przeniosła się do Uco Valley. I tu zwracamy się do trzeciego pokolenia Zuccardis, którego uosobieniem jest Sebastián, najstarszy syn José.
Sebastián odziedziczył energię swojego ojca, a także łatwość i magnetyzm podczas komunikowania się z ludźmi - ciepły ton w jego głosie, który sprawia, że czujesz się wyjątkowo i mile widziany. Do firmy trafił w 2002 roku, a jednym z jego pierwszych projektów była Uco Valley. José wspomina: „Powiedziałem mu, że już za dużo się dzieje, więc gdyby chciał poszerzyć horyzonty Zuccardiego, musiałby dołączyć do firmy i zrobić to sam”.
W tym roku rodzina zaczęła kupować tam winogrona i różnica w winach była natychmiast widoczna. „Nikogo nie trzeba było przekonywać” - powiedział Sebastián. „Charakter winogron rosnących na dużych wysokościach mówił sam za siebie, więc patrzenie w kierunku tego obszaru było naturalne.” Wigor, nerwowość i kwasowość owocu kontrastowały dramatycznie - zwłaszcza w Malbec - z winogronami z tradycyjnych rodzinnych winnic w niższych partiach cieplejsze strefy.
brudne pranie młode i niespokojne
Te pierwsze winogrona od małych producentów miały natychmiastowy wpływ na katalog marki Zuccardi. Chociaż jego okrętem flagowym do tej pory była linia Q z Tempranillo z Santa Rosa na czele, jakość winogron z 2002 roku z Uco Valley pozwoliła Zuccardi wyjść poza ramy nowego kultowego wina. Inauguracyjne wydanie Zeta 2002, mieszanka Malbec i Cabernet Sauvignon , sprzedawane w sprzedaży detalicznej po prawie niespotykanej w Argentynie cenie wynoszącej 20 USD za butelkę.
Zeta była pierwszą próbą nadania winogronom z Uco statusu, na jaki zasłużyły. W języku burgundzkim Zeta było winem rodzajowym - odpowiednikiem Bourgogne. Wina wiejskie i cru były kontynuowane później.
Specyficzne terroirs
Dwa lata po debiucie Zeta, Zuccardis postanowili uzupełnić zakupione winogrona własnymi winnicami w Uco. Pierwszy był w podregionie Vista Flores. Cztery kolejne: w La Consulta, La Ribera, San Pablo i Altamira, wszystkich uprzywilejowanych obszarach tego regionu andyjskiego.
biały kołnierz sezon 5 odcinek 12
Zeta było pierwszym regionalnym podejściem do Uco, ale badania i eksperymenty w zarządzaniu glebami i winnicami pozwoliły Zuccardi na dalszy postęp w znacznie bardziej specyficznym terenie. Na przykład w zeszłym roku firma wprowadziła na rynek Aluvional z La Consulta, rodzaj wiejskiego wina (kontynuując metafory burgundzkie), którego celem jest interpretacja tego podregionu Uco poprzez Malbec.
W tym roku firma przygotowuje wina finca (lub cru) - wynik wyczerpujących badań Sebastiána w winnicach, analizujących rząd po rzędzie i glebę po glebie, aż znalazł wystarczające różnice, aby móc je wyrazić w winach. Taki jest cel kolekcji Fincas. Pierwszym wydawnictwem jest Los Membrillos, Cabernet Sauvignon z La Consulta, którego głębia i złożoność smaku stawia go wśród najlepszych Cabernetów w Argentynie.
Poza Uco trzeba zmienić perspektywę dobrego wina. „Dziś produkujemy wina, które są bardziej skoncentrowane na miejscu, z mniejszą ilością nowego dębu, większą świeżością i wcześniejszymi datami zbiorów” - mówi Sebastián. Innymi słowy, nie zdziw się, jeśli znajdziesz Santa Julia Malbec, która wygląda jak sok wiśniowy gotowy do wypicia przy basenie.
Mówiąc o basenach, może być kilka lepszych miejsc na jeden niż tuż obok zrekonstruowanej winnicy Zuccardi w Altamira, tej kamiennej fortecy, której nie zraża majestat Andów za nią. Winiarnia, której celem jest produkcja najlepszych win w Uco Valley. Ten fort jest teraz przyszłością Zuccardi - konstrukcja wykonana z tych samych kamieni, wapienia i piasku, które kształtują jego najlepsze wina.
Napisane przez Patricio Tapia
Następna strona
