- Najważniejsze
Trentino to cienki region winiarski wciśnięty pomiędzy Valpolicella na południe i Południowy Tyrol na północ.
Nie ma wątpliwości, że jego potencjał jest daleki od pełnego wykorzystania, chociaż są tu dwie gwiezdne posiadłości. Foradori specjalizuje się w winach z lokalnych odmian, takich jak Teroldego, a Posiadłość San Leonardo jest mocno osadzony w międzynarodowym obozie różnorodności.
głos niewidomi przesłuchania cz. 3
Istnieją również dobre wina musujące produkowane przez uznane firmy, takie jak Ferrari, ale produkcja w Trentino jest zdominowana przez duże spółdzielnie. Produkowanych jest kilka dobrych win, ale nie w ilościach wystarczających do umieszczenia regionu na mapie.
-
Przewiń w dół, aby zobaczyć pionową degustację San Leonardo Stephena Brooka
Tenuta San Leonardo w skrócie
- Osiedle 25 hektarów ekologicznych od 2015 roku
- Właściciel Markiz Guerrieri Gonzaga
- Konsultant winiarzy Carlo Ferrini
- Produkcja 300 000 butelek
- Główne wina San Leonardo (65000 butelek), Villa Gresti (15000 butelek)
- Typowa mieszanka dla flagowego wina San Leonardo : 60% Cabernet Sauvignon z Carmènere, Cabernet Franc i Merlot.
Artykuł jest kontynuowany pod winami
Degustacja pionowa Stephena Brooka Tenuta San Leonardo
W 2016 roku degustowano następujące roczniki:1999, 2000, 2001, 2008, 2010. Reszta została skosztowana pod koniec 2017 roku.
Historia
San Leonardo to szlachecka posiadłość, która była w rękach rodziny Gresti do 1894 roku, aw XIX wieku dostarczyli wina takie jak Riesling i `` Borgogna '' (prawdopodobnie mieszanka czerwieni typu burgund) na austriacki dwór pod nazwą Château Św. Leonarda.
W 1894 roku Marchese Guerrieri Gonzaga ożenił się z rodziną i przejął zarządzanie majątkiem. Jego syn Anselmo odnowił majątek, a po jego śmierci obecny właściciel Carlo Guerrieri Gonzaga odziedziczył go w 1974 roku.
Carlo nie był amatorem, studiował enologię w Lozannie w Szwajcarii i na początku lat 60. pracował ze swoim krewnym Mario Incisa w San Guido w Bolgheri w Toskanii. Ale w tamtych czasach posiadłość Incisa miała zaledwie dwa hektary, a jej najsłynniejsze wino, Sassicaia, nawet się nie narodziło. Ponieważ w San Leonardo nie było dla niego miejsca, Carlo pozostał w Toskanii przez osiem lat.
W tamtym czasie San Leonardo było posiadłością polikulturową, ale część majątku została sprzedana, a po śmierci Anselmo podatki wymagały sprzedaży około połowy majątku. Tak więc pomimo szlachetnej historii, Guerrieri Gonzagas zaciskali pasa. Carlo był chętny do zainwestowania w San Leonardo i podjął pracę w cementowni kuzyna, aby zarobić pieniądze, które mu na to pozwoliły.
Znakomita elegancja
Podobnie jak w San Guido, w San Leonardo były wyraźne wpływy francuskie. Głównymi odmianami były Merlot i Cabernet Franc, chociaż później stało się jasne, że wiele z tych ostatnich było w rzeczywistości Carmenere . Sadzonki Cabernet Sauvignon sprowadzono z Francji i na polecenie Piero Antinori, przywódcy toskańskiej dynastii winiarskiej, Giacomo Tachis został zatrudniony jako konsultant i pomógł stworzyć dyskretny, elegancki styl, który jest znakiem rozpoznawczym San Leonardo. Kolejną stałą obecnością jest Luigino Tinelli, który urodził się na osiedlu i jest jego dyrektorem generalnym od lat 70.
Dziś doradcą winiarza jest Carlo Ferrini z Toskanii, który w 2000 roku zastąpił starzejącego się Tachisa. Rok później syn Marchese Carlo, Anselmo, wrócił, aby pomóc w prowadzeniu San Leonardo po tym, jak jego ojciec zachorował. Anselmo przyznaje: „Były tu trudne chwile i nie będę udawać, że okres, w którym wróciłem, aby pomóc w zarządzaniu posiadłością, był łatwy, kiedy mój ojciec ciągnął w jednym kierunku, a ja w innym. Powoli rozwijaliśmy nasz marketing zgodnie z epoką mediów społecznościowych. Ale dzisiaj mój ojciec i ja dobrze ze sobą współpracujemy i znaleźliśmy właściwą równowagę. Ogromnie go szanuję za to, że trzymał się jego wizji.
maille doyle i ash stymest wesele
„Nigdy nie chciał produkować dużych, skoncentrowanych, dębowych win, nawet gdy były wściekłe i zdobywały najwyższe punkty we włoskich przewodnikach winiarskich. Potrafi być uparty, ale był wierny swojemu stylistycznemu podpisowi ”.
Marchese Carlo oprowadziła mnie po posiadłości rozklekotanym jeepem. Wysoki i szczupły, emanuje eleganckim urokiem. Zaczęliśmy od rozległych budynków położonych wzdłuż drogi w dolinie. Znajdują się tu biura i winiarnia, a niektóre apartamenty robotnicze znajdują się w kaplicy z niezwykłymi freskami z XII wieku. Na dziedzińcu znajdują się schrony dla floty kombi Fiata 500, pomalowane jaskrawo w kamuflażowe odcienie, a także kolekcja starych, pracujących traktorów. Za nim znajduje się plac zabaw dla dzieci, wybieg dla osłów, klatka dla królików i inne przyjazne dzieciom zwierzęta. Najwyraźniej osiedle jest paternalistyczne w najlepszym tego słowa znaczeniu.
Niektóre winnice są sadzone na dość płaskich terenach w pobliżu budynków, podczas gdy inne wspinają się po zboczach w kierunku lasów. Ukryta w nich za niewielkim parkiem jest XIX-wieczna Villa Gresti, pojemna, jeśli nie szczególnie atrakcyjna rezydencja. Zaskakujące jest, że znaczna część winnicy jest obsadzona pergolą, dobrze wyszkolonym systemem, który zwykle nie jest kojarzony z winami dobrej jakości. Wiele z Carmènere jest tutaj.
Osobliwy styl
Marchese Carlo wyjaśnia: „Zawsze mieliśmy Carmènere, ale kiedyś wierzyliśmy, że to Cabernet Franc. Chcieliśmy sadzić więcej i kupiliśmy trochę winorośli ze szkółki we Francji. Jagody były mniejsze niż nasze stare winorośle i wtedy zdaliśmy sobie sprawę, że te oryginalne winorośle to w rzeczywistości Carmènere. Jest to odmiana, która prawie nic nie daje na kratach Guyot, ale daje rozsądne plony na pergoli, gdzie laski są dłuższe. Możemy doprowadzić Carmènere do pełnej dojrzałości przy 13% potencjalnego alkoholu, chociaż nasze wina nie są tak mocne, jak większość chilijskich ”.
„Upieramy się przy Carmènere, ponieważ jest to odcisk palca San Leonardo” - dodaje Anselmo. To różnorodność związana z naszą ziemią. Ma mocny charakter, który w jakiś sposób łączy w sobie elegancję z lekką rustykalnością ”.
Są tu dwa główne wina czerwone: samo San Leonardo, z 60% Cabernet Sauvignon z Carmènere, Cabernet Franc i Merlot oraz Villa Gresti, po raz pierwszy wyprodukowane w 2000 roku - mieszanka Merlot z 10% do 15% Carmènere. San Leonardo nie pochodzi z przeciętnych roczników.
Winogrona są sortowane i odszypułowywane, a następnie fermentowane w cementowych zbiornikach przy użyciu lokalnych drożdży. Leży przez około 10 miesięcy w cementowych zbiornikach, w częściowo nowych beczkach przez 18 do 24 miesięcy, a następnie w butelce przez 20 miesięcy. Villa Gresti spędza w barriques do 14 miesięcy.
W młodości wina te potrafią być nieśmiałe, a nawet surowe. Wynika to w dużej mierze z klimatu: tutaj, w niższych partiach Alp, noce mogą być bardzo chłodne, a ten dzienny zakres zachowuje kwasowość. W tym samym czasie z pobliskiego jeziora Garda każdego popołudnia wieje ciepły wiatr. „To daje nam szczególny mikroklimat, który sprawia, że nasze wina wykazują zarówno świeżość, jak i dojrzałość” - wyjaśnia Marchese Carlo. „Ale to oznacza, że potrzebują czasu w butelce, aby stać się przystępnymi”. Wraz z dojrzewaniem butelkowym stają się jednymi z najbardziej eleganckich win we Włoszech.
Istniały obawy, że kiedy na pokładzie pojawi się Carlo Ferrini, styl może się zmienić, ponieważ jego wina (konsultuje się z wieloma znanymi nazwiskami: Barone Ricasoli, Castello di Fonterutoli, Poliziano, Principe Corsini…) mają zwykle więcej bogactwa i ekstrawagancji niż te z San Leonardo. Zgodził się jednak zachować dotychczasowy styl i chociaż wina z ostatnich 15 lat wydają się nieco bardziej mięsiste niż starsze, może to mieć również wiele wspólnego ze zmianami klimatycznymi.
W 2007 i 2010 roku posiadłość wyprodukowała czyste Carmènere, które jest poddawane winifikacji w taki sam sposób jak inne wina czerwone. I są dwa białe wina: a Sauvignon Blanc o nazwie Vette została wprowadzona w 2012 r., została wyprodukowana z owoców zakupionych od plantatorów z okolic Rovereto dalej na północ oraz Rieslinga z winogronami z północnego Trydentu, wyprodukowanego po raz pierwszy w 2013 r. Anselmo chciałby dodać spumante do asortymentu, ale jest to nadal na etapie dyskusji .
Chorąży
Anselmo wydaje się frustrujące, że Trentino jako całość jest mniej zorientowane na jakość niż San Leonardo i bardzo niewielka liczba innych prywatnych posiadłości. „Przeciętne gospodarstwo winnic w tym regionie wynosi 1,5 ha, więc plantatorzy są uzależnieni od spółdzielni kupujących ich owoce. Mamy tutaj dobre kooperacje. Robią doskonałe wina codzienne, ale kilka wybitnych win.
cały sezon 17 odcinek 9
„Alto Adige na północ od nas ma wspaniałe wina, które osiągają dobre ceny, z wysoką jakością napędzaną przez wiejskie spółdzielnie, ale to samo nie jest prawdą tutaj. Ponieważ każdy hodowca musi zostać nagrodzony, nie ma motywacji do podnoszenia jakości. Jednak potencjał jest tutaj niesamowity: mamy piękne gleby, czystą wodę i doskonały klimat z ciepłymi dniami i chłodnymi nocami. Ale Trentino jest mało znane i to go powstrzymuje ”.
Niemniej jednak Guerrieri Gonzagas odmówili dopuszczenia się standardów, a stylistycznie białe z pewnością są ukłonem w stronę krystalicznych win z Górnej Adygi. Tenuta San Leonardo i Villa Gresti oddają hołd wizji rodziny na przestrzeni pokoleń i terroirowi posiadłości. Pomimo rezerwy win i nieco surowego stylu w młodości, zasługują na miano włoskich klasyków.
Profil pierwotnie opublikowany w 2016 r., A nowe oceny win dodane w marcu 2018 r.
