Dziś wieczorem na History Channel Vikings powraca z zupełnie nowym czwartek, 28 grudnia, odcinek 15 sezonu 4 o nazwie Wszyscy jego aniołowie a poniżej mamy twoje cotygodniowe podsumowanie Wikingów. W dzisiejszym odcinku 4, 15 odcinka sezonu Wikingów, zgodnie ze streszczeniem historii, Ragnar [Travis Fimmel]i Ivar ustanawiają nowy poziom zrozumienia, spiskując przeciwko Sasom.
Dzisiejszy odcinek zapowiada się świetnie i nie będziecie chcieli go przegapić, więc nie przegapcie naszego podsumowania wikingów między 21:00 a 22:00 ET! Czekając na nasze podsumowanie, sprawdź wszystkie nasze spoilery, wiadomości, zdjęcia, podsumowania i inne informacje o Wikingach, właśnie tutaj.
Dzisiejsze podsumowanie Wikingów zaczyna się teraz – Odśwież stronę często, aby uzyskać najnowsze aktualizacje!
Wikingowie zaczynają dziś wieczorem z Ragnarem Lothbrokiem (Travis Fimmel) zamkniętym w pokoju. Pochyla się nad miską z wodą, wpatrując się w swoje odbicie. Król Ecbert (Linus Roache) przybywa, aby poinformować go, że ma statek gotowy do zabrania Ivara (Alex Hogh) z powrotem do jego królestwa. Ragnar mówi Ecbertowi, że musi się z nim pożegnać, Ecbert zgadza się, a Ragnar chce porozmawiać z nim sam.
Ivar gra w szachy z Alfredem (Isaac O’Sullivan), kiedy przerywa im strażnik, któremu kazano przyprowadzić Ivara do jego ojca. Ragnar mówi Ivarowi, że do niego idzie i nalega, aby nie odszedł bez niego; Ragnar mówi mu, że go nie wypuszczą i musi umrzeć. Ivar uparcie mówi mu, że wtedy też umrze.
Ragnar mówi mu, żeby nie był głupi i że ludzie mylą się, że nie jest zagrożeniem, że to Ivar jest bardzo ważny dla przyszłości Wikingów. Ragnar mówi, że sposób, w jaki myśli, jest darem, a jego nieprzewidywalność dobrze mu posłuży. Mówi mu, by inteligentnie wykorzystywał swój gniew i obiecuje, że pewnego dnia cały świat pozna Ivara Bezkostnego i będzie się go bał!
Ivar żałuje, że nie był przez cały czas zły. Ragnar mówi mu bez gniewu, że jest niczym; Ivar żałuje, że nie był szczęśliwy, a Ragnar odpowiada, mówiąc mu, że bycie szczęśliwym to nic. Ivar mówi, że tylko żartował, a Ragnar żartobliwie go klepie.
Recenzja finału serialu pielęgniarki Jackie
Ragnar informuje Ivara, że król Ecbert wydaje go na śmierć. Ivar mówi, że jeśli to zrobi, on i jego bracia będą szukać zemsty, Ragnar na to liczy i mówi mu, że zemsta musi jednak dotyczyć Ecberta. Uśmiecha się, gdy Ivar kiwa głową. Ragnar mówi, że wszyscy nie docenią Ivara i musi zmusić ich do zapłaty za to. Ragnar wręcza swoją bransoletkę Ivarowi, który obiecuje, że to zrobi. Ragnar przytula go i każe mu być bezwzględnym. Strażnicy go zabierają.
Aethelwulf (Moe Dunford) każe swoim ludziom umieścić Ivara na wózku, a Alfred wręcza mu jeden z pionków z ich partii szachów. Ivar i Alfred po prostu patrzą na siebie, a koń odjeżdża, by zabrać go na statek. Ragnar obserwuje ze swojego pokoju.
Król Ecbert życzy sobie, żeby było inaczej, ale nie ma mocy, by to zmienić. Amnesty nie jest czymś, czego by nikomu życzył, boryka się z koniecznością zniszczenia czegoś/kogoś naprawdę wielkiego. Nadal mówi Judith (Jennie Jacques), że musi skazać przyjaciela na śmierć. Mówi mu, że nie ma wyboru. Protestuje, pytając, czy to prawda. Pyta, czy ma tylko umyć mu ręce jak Poncjusz Piłat.
bezwstydny sezon 9 odcinek 9 obsada
Ecbert odwiedza Ragnara, mówiąc, że król Aelle (Ivan Kaye) sprawi, że jego śmierć będzie wielkim widowiskiem. Ragnar mówi, że będzie mógł opowiedzieć o swojej radości z wejścia do Walhalli; Ecbert mówi mu, że w to nie wierzy. Ragnar mówi, że nie, ale robią to jego synowie i ludzie. Ecbert kiwa głową, a Ragnar idzie ścieżką z kajdanami żołnierzy na nogach i rękach.
Gdy Ragnar ma wejść do klatki, zaczyna padać. Ecbert przyprowadza do niego Alfreda, gdzie Ragnar daje Alfredowi łańcuch i krzyż, który dał mu Athelstan (George Blagden). Ragnar zwraca się do Ecberta i mówi mu, że może znaleźć pocieszenie w tym, że w końcu Athelstan wybrał ich Boga. Ragnar wspina się do klatki, a konie go zabierają.
Gdy konie podróżują, prowadzący je ślepiec mówi Ragnarowi, że wiele o nim słyszał, że ma 2 metry wzrostu i zabił tysiąc ich rodaków i zjadł dzieci. Ragnar uśmiecha się i mówi, że to ostatnie nie było prawdą. Kierowca zakłada, że nic z tego nie jest prawdą, ale wszyscy wokół boją się, że ich zabije. Pyta Ragnara, jak zamierza uciec, Ragnar wyjaśnia go, mówiąc, że nie ma zamiaru uciekać.
Gdy nadchodzi noc, Ragnar śpi w klatce, a wszyscy żołnierze stoją wokół klatki. Jeden żołnierz zostaje namówiony do dotknięcia Ragnara. Ragnar rzuca się, udając, że gryzie się w palec. Żołnierz krzyknął i Ragnar go puścił. Zmienia pozycję i po spojrzeniu na księżyc ponownie zasypia.
Ecbert nie może zasnąć, całuje Judith w usta, a kiedy woła jego imię, odwraca się do niej, nic nie mówi, tylko wychodzi z pokoju. Idzie i znajduje szatę i kaptur kata.
Ragnar pyta woźnicę, dokąd jadą, po czym zauważa, że mężczyzna jest niewidomy, mówi Ragnarowi, żeby się nie martwił, że konie znają drogę i na pewno go widzi. Gdy Ragnar kontynuuje rozmowę, człowiek prowadzący konie jest teraz Widzącym (John Kavanagh).
Ragnar mówi mu, że minie co najmniej jeden dzień, zanim zostanie uśmiercony; i że oni i ich bogowie się mylą. Upiera się, że kierował swoim losem i ukształtował bieg swojego życia i jego śmierci. On, nie bogowie. Mówi, że to był jego pomysł, by przyjechać tam, by umrzeć. Wciąż powtarza, że nie wierzy w bogów, że ludzie kontrolują swój los, a nie oni. Bogowie są tworem ludzi, którzy dają odpowiedzi w sprawach, których sami boją się dać.
Widzący mówi mu, że może mieć rację, chodził pośród najniższych z umarłych i szukał po omacku znaczenia, ale mógł się mylić. Kiedy Ragnar domaga się informacji, co powiedział, kierowca mówi mu, że nic nie powiedział. Ragnar siada z powrotem w klatce i zamyka oczy.
Król Ecbert idzie ścieżką w szacie i kapturze, chowając twarz. Mijający go wieśniacy podpisują krzyż i idą dalej.
Żołnierze i Ragnar kontynuują podróż, a kiedy Ragnar widzi wodę, zostaje uderzony w retrospekcje z pierwszego najazdu na Anglię i spotkania z Athelstanem. Uśmiecha się, gdy przypomina sobie, jak Athelstan mówił o swoim Bogu.
Ecbert chodzi boso po piasku po wodzie, ma mocno zniszczoną twarz i wygląda okropnie. Dyszy i brakuje mu tchu.
Król Aelle jest na wzgórzu, a niektórzy z jego ludzi obserwują, jak Ragnar przybywa ze swoimi żołnierzami. Ragnar podnosi wzrok i widzi go z diabelskim spojrzeniem. Aelle schodzi, aby zobaczyć, jak Ragnar mówi mu, że powrót zajęło mu dużo czasu, ale w końcu jest tam. Aelle dziękuje Bogu i wszystkim jego aniołom, że dotrzymał obietnicy i wciąż żyje, by być świadkiem tego dnia. Pochyla się i mówi Ragnarowi, że zanim umrze, odpokutuje za swoje grzechy przeciwko rodakom.
Cofa się i podnosi klatkę w powietrze. Wszyscy żołnierze wiwatują. Przez całą noc żołnierze nadal dźgają klatkę mieczami i kolcami. Król Aelle każe im spalić psa, gdy się śmieje.
czerwona linia sezon 1 odcinek 5
Następnego ranka usuwają Ragnara z klatki z linami na szyi. Aelle mówi, że dzisiaj jest dobry dzień, ponieważ dzisiaj dusze wszystkich niewinnych, chrześcijańskich mężczyzn, kobiet i dzieci, których zamordował Ragnar i jego poganie, uciekną z czyśćca i zaśpiewają Alleluja. Mówi, że chodzi o dzieło Boga i że Pan wybrał go na swoje narzędzie sądu. Ragnar uśmiecha się tuż przed tym, jak ktoś uderza go w tył głowy, przewracając go. Żołnierze zaczynają bić Ragnara, ale zanim go zabiją, król Aelle nakazuje im go opuścić.
Aelle kazał przyprowadzić do niego Ragnara, który powiedział, że to rozgrzeszenie, a on uderza go w twarz. Ragnar jest zakrwawiony i spuchnięty, ale wciąż ma wspomnienia o Athelstanie i ich nalocie. Ragnar spogląda w niebo, ale nic nie mówi. Aelle każe Ragnarowi poprosić o rozgrzeszenie, a kiedy milczy, uderza go w brzuch.
Aelle wraca z rozgrzanym do czerwoności szpikulcem i wypala go w żołądku Ragnara, ponownie każąc mu poprosić o rozgrzeszenie. Kiedy Ragnar wpatruje się w niego wyzywająco, wyciąga ostrze i rzeźbi krzyż na czole Ragnara. Wygląda na to, że Ragnar zaraz się odezwie, a Aelle rozkazuje swoim ludziom zdjąć liny z jego szyi.
Ragnar mówi, że wszyscy usłyszą, jak cierpiał staruszek. Aelle cofa się i pozwala swoim żołnierzom jeszcze raz pokonać Ragnara. Ragnar wraca do klatki i zamyka drzwi. Wpatruje się w Aelle, oboje zbyt uparci, by powiedzieć coś więcej.
W nocy wszyscy mężczyźni nadal obserwują Ragnara, gdy jego klatka się kołysze. Ragnar powraca do czasów, gdy był młody i całował Lagerthę (Katheryn Winnick), wspomnienia wstrząsnęły nim i pamięta, jak uczył młodego Bjorna, jak walczyć. Patrzy, jak Lagertha go zostawił i kiedy wrócili. Ma przed sobą chwilę błysku uśmiechniętego Flokiego (Gustaf Skarsgard), kiedy miał Flokiego w niewoli, a nawet jego bitwy z bratem Rollo (Clive Standen).
Jego wspomnienia przypominają mu czasy z Athelstanem i dobre czasy, które dzielił z królem Ecbertem, kończące się tym, że niósł na plecach syna, Ivara. W ostatnich chwilach wspomina, jak Athelstan uczył go modlitwy Ojcze nasz i budzi się, słysząc odmawiającą modlitwę wieśniaków i zauważa Ecberta w tłumie.
Po zakończeniu modlitwy mężczyźni otwierają dół w ziemi pod klatką. Król Aelle modli się do Pana w swojej kaplicy, podczas gdy mężczyźni wrzucają węże do dołu, a tłum wiwatuje. Król Aelle wraca do lasu, a gdy wiatry wzmagają się, robi się przenikliwie zimno. Ragnar wreszcie się odzywa.
Mówi, że cieszy go, że Odyn szykuje się do uczty i niedługo będzie pił piwo z zakrzywionych rogów. Mówi, że nie wejdzie ze strachem do sali Odyna i tam będzie czekał, aż dołączą do niego jego synowie, a kiedy to zrobią, będzie pławił się w ich triumfach. Ecbert uśmiecha się do niego, a Ragnar mówi im, że Prorok przywita go, a jego śmierć idzie bez przeprosin, a on wita Walkirie, by wezwały go do domu.
Król Aelle krzyczy: Wybaw mnie Panie od moich wrogów! klatka otwiera się i Ragnar wpada do dołu z wężami. Król Ecbert jest wstrząśnięty i rusza wraz z żołnierzami, by zajrzeć w dół. Ragnar jest wielokrotnie ugryziony przez węże. Podnosi głowę i widzi uśmiechającego się do niego króla Ecberta, a potem umiera. Ecbert zaczyna płakać, podczas gdy Aelle uśmiecha się, a dół jest zamykany. Król Ecbert zostaje w tyle po tym, jak wszyscy wieśniacy odeszli. Pusta klatka skrzypi na wietrze.
osoba zainteresowana 2 pi r
Po powrocie do Kattegat Ivar zostaje zabrany ze statku i spotyka się z braćmi Ubbe (Jordan Patrick Smith) i Sigurdem (David Lindstrom). Lagertha i Astrid (Josefin Asplund) patrzą na Ivara z troską i ciekawością. Kiedy brat wraca do domu, Sigurd pyta, gdzie jest ich ojciec. Ivar bierze drinka i kiedy Ubbe pyta go, gdzie jest Ragnar. Ivar mówi im, że król Ecbert przekazał ich ojca królowi Aelle, aby go zabić.
Ivar mówi, że ich ojciec prawdopodobnie już nie żyje i muszą go pomścić, tylko to się liczy. Ubbe kiwa głową Sigurdowi, który mówi mu, że ich matka, królowa Aslaug (Alyssa Sutherland) również nie żyje. Spogląda na Ubbe, który mówi mu, że to prawda, że Lagertha ją zabił, a ona jest teraz królową Kattegat. Ivar milczy. Ivar chwyta pionka, który dał mu Alfred i ściska go w pięść, powodując krwawienie z dłoni. Nieświadomi, że nie są sami.
KONIEC!
