Kredyt: Rene Gonzalez / Alamy Zdjęcie stockowe
- Zapytaj Decanter
- Najważniejsze
- Magazyn: wydanie z sierpnia 2020 r
Wim Schoordijk z Holandii pyta: W interesującym artykule Pedro Ballesterosa Torresa MW na temat Alvarinho i Albariño ( Wydanie z marca 2020 r ), pisze, że nie ma pisemnych dowodów aż do XIX wieku.
Ale na tylnej etykiecie Albariño IGP Aude, wykonanej przez Laurenta Miquela z siedzibą w St-Chinian w Langwedocji, znajduje się informacja, że Albariño zostało po raz pierwszy sprowadzone do Galicji przez francuskich mnichów z Cluny wieki temu. Czy możesz wyjaśnić tę rozbieżność?
Pedro Ballesteros Torres MW, szeroko publikowany pisarz i pedagog winiarski oraz wspólny przewodniczący regionalny DWWA w Hiszpanii, odpowiada: Niesamowita liczba producentów, którzy twierdzą, że winogrona zostały przywiezione przez mnichów z Cluny, może sugerować, że ci mnisi byli Amazonią Prime średniowiecza! Tacy producenci chcą uzyskać legitymację historyczną, łącząc swoje wina ze szlachetną przeszłością.
Jednak w tym przypadku wykazano, że nie ma pokrewieństwa między odmianami winogron Albariño / Alvarinho i burgundzkimi - Cluny jest blisko regionu Mâcon. Przez długi czas sądzono, że Albariño był spokrewniony z Savagninem z Jury, ale analiza DNA również dowiodła, że jest to błędne.
Pod względem winiarskim nie ma podobieństwa między winogronami Albariño i burgundzkimi. Jedną z najbardziej istotnych cech Albariño jest jego zdolność do wzrostu w bardzo wilgotnym klimacie, dobrze przystosowana do systemów kratowych pergoli - w przeciwieństwie do cech charakterystycznych dla Chardonnay. Albariño wytwarza również stosunkowo dużo kwasu jabłkowego, podczas gdy odmiany kontynentalne nie.
Pierwsza pisemna wzmianka o Alvarinho pochodzi z 1843 roku, ale jest to najprawdopodobniej starożytna odmiana. W Wino Winogrona (Robinson, Harding & Vouillamoz), wspomina się, że zaobserwowano działkę z 200 do 300-letnimi winoroślami Albariño. Jedyny odpowiedni klasztor w regionie znajduje się w Ribeiro, gdzie mieszanki pól, w tym Treixadura, Loureiro i kilka innych, są niezwykle wyjątkowe i dobrze udokumentowane pod względem historycznym. Ribadavia, nazwa, pod którą wina Ribeiro były znane w XVI wieku, była rzeczywiście najbardziej cenionym stylem w ówczesnej Anglii.
Wina z jednego gatunku Albariño / Alvarinho są produkowane na raczej marginalnych obszarach i zyskały na znaczeniu dopiero w XX wieku, dzięki radykalnej poprawie warunków technicznych i społecznych w portugalskich obszarach Salnés oraz Monçao & Melgaço (Vinho Verde).
Dążąc do wysokiej jakości win, mnisi z Cluny używali odmian, które działały najlepiej, mieszając je w razie potrzeby i eksperymentując z krzyżówkami. To, co przynieśli ze sobą mnisi, to przede wszystkim wiedza i wizja. Stworzyli terroirs poprzez ciężką pracę, czas, naukę i obserwację, a różnorodność jest pod tym względem drugorzędna. W północno-zachodniej Hiszpanii znajdziesz klasztory w Ribera del Duero, ale nie ma śladu jakichkolwiek odmian burgundzkich - tak samo jest w Prioracie, Nawarrze i niektórych innych regionach.
Mam nadzieję, że twoje wino jest dobre. Jestem ciekawa, jak Albariño może dojrzewać, zachowując kwasowość i owocowy wyraz w tak śródziemnomorskim klimacie.
To pytanie pojawiło się po raz pierwszy w Wydanie z sierpnia 2020 r z Karafka magazyn.
